Gisteren wilde ik naar Dorotea. Peter wilde iets anders doen. Geen enkel probleem, ik geniet van iedere rit hier, lekker muziekje (hard) erbij aan en ik ben in mijn element. Jammer dat het maar 20 km. is naar Dorotea :-). We hebben hier twee supermarkten in Hoting en je kunt hier alles kopen, maar de EKO vlierbloesemsiroop die wij zo ontzettend lekker vinden (vooral met warm weer) hebben ze niet bij de Coöp nära in Hoting en wel bij de Coöp nära in Dorotea. Dus gelijk maar een paar flessen halen. Dan gelijk de andere boodschappen ook maar daar doen. De winkels in Hoting barsten zowat uit hun voegen, je kunt elkaar amper passeren in de paden. Maar die in Dorotea zijn veel ruimer opgezet. Zal het juist daardoor komen dat ik in Dorotea ALTIJD enthousiast commentaar krijg op mijn mooie boodschappentassen? Ze zien die dingen als een soort koplampen aan mijn karretje hangen natuurlijk. Peter nam er ooit twee voor me mee toen hij in Anna Paulowna (N-H) een boodschap had gedaan bij Welkoop (in het zuiden heet zoiets Boerenbond geloof ik). Ze kostten toen maar één euro p.st., dat kosten ze trouwens nog steeds, want onlangs haalde Peter er nog tien in Oosterwolde. Die hebben we meegenomen naar hier en die liggen hier nu in een kast. Na weer een enthousiaste reactie zeg ik altijd dat de tas uit Nederland komt en sommigen zeggen dan dat ze al zoiets dachten. Jammer dat ze dan niet in mijn auto liggen. Gisteren waren het weer twee superaardige oude dames die naar aanleiding van de tassen, waar ze gelijk verliefd op waren, een praatje maakten en zeiden dat ik toch zo goed Zweeds sprak (wat absoluut niet zo is). Het liefst had ik ze gewoon blij gemaakt met zo'n tas. Zomaar, voor niks. Toen we hier net aangekomen waren twee weken geleden ging ik alvast de eerste boodschappen doen hier in Hoting. Zag ik Kerstin op straat lopen en ik liep enthousiast op haar af en ze gaf me een knuffel. Toen zei ze dat ze mijn boodschappentas zo mooi vond, dus die heb ik er ook al een beloofd. We gaan ergens deze week bij haar in Rossön op de koffie, dus dan neem ik hem mee. We gaan ook weer gras bij haar maaien, we krijgen nu wat meer tijd, nu de aardappels in de grond zitten en andere nodige dingen gedaan zijn. Maar goed, zal ik volgende keer 50 tassen meenemen uit Nederland? Dan ga ik voor een winkel staan en ze voor drie euro verkopen, ha, ha. Of voor in de loppis, kunnen ze gelijk hun spullen erin doen. Dit jaar geen loppis, volgend jaar weer. Niet genoeg spullen, we konden dit keer ook niets extra's meenemen omdat we met mij C3 heen en weer gingen. Volgende keer maar weer. Anders wil Gea (is een Zweedse vrouw die samen met haar man in het dorp een permanente loppis heeft, het hele jaar door) de spullen die er nog zijn heel graag kopen voor haar loppis. Van de week ben ik bij haar langs geweest en ze zit nu in een groter pand. Ze kwam vorig jaar vaak spullen kopen voor haar eigen loppis. Hoop Zweedse Kronen er bovenop en zij had voor Zweden aparte dingen omdat ze uit Holland komen en dan toch anders zijn. Ik ga stoppen, morgen naar Strömsund voor hout. Zal in volgend bericht vertellen wat ik ermee ga doen. Tot dan!
