Wie het leuk vindt kan hier lezen hoe wij genieten van ons verblijf in Zweden.
Over hoe het met ons gaat en wat we zoal meemaken...


Zweden... rust, ruimte, oneindige natuur, frisse lucht en veel aardige mensen!





vrijdag 16 juli 2010

Horzel, Yvonne, en meer

Eerst nog eens vertellen dat ik steeds nog zo geniet van de wilde planten die hier nog steeds weelderig om ons heen bloeien. Zo'n twee maanden duurt dat volgens mij, want toen we hier eind augustus vorig jaar waren, was er veel uitgebloeid qua wilde planten. Het weer is ook nog steeds erg goed, op een paar giga plensbuien na, net als in Holland. Gelukkig niet met veel wind, dus geen omgevallen bomen of planten. Alleen maar plensbuien loodrecht naar beneden, met soms onweer. De bliksem is een paar weken geleden zelfs in huis geslagen bij de buren toen Wiveka achter de computer zat. Ze zag de bliksem zelfs in de hal en de computer was stuk, moest een nieuw motherboard in.
Ik geniet met volle teugen hier, heb het zo enorm naar mijn zin. Peter ook. Ben me er ook vaak van bewust, vooral ook omdat je er volop van genieten moet omdat alles betrekkelijk is. Maar dat is altijd al zo. Ik bedoel dat je allemaal mensen van de dag bent en dat er zo een donkere wolk over kan komen. Niet dat ik daar constant aan denk, maar toch, pluk de dag!
Afgelopen zondag was ik in de groententuin aan het wieden op mijn knieën, ik had al geschoffeld, maar er stond nog teveel echt tussen de groenten, of wat dat ooit moet worden. Ik had een lange broek aan en sokken. Toch ben ik door een horzel gestoken, ca. 10 cm boven mijn enkel aan de binnenkant. Ik heb nog nooit zo'n last van een insectenbeet gehad, zo'n pijn. Peter zei woensdag zelfs dat ik naar de dokter moest (heb ik niet gedaan), kon er amper meer op lopen. En rood, blauw, giga dik tot aan mijn voetzool, wel 20 cm., het leek wel een olifantspoot ha, ha. Gisteren was Yvonne hier en zij had pas een goed smeerseltje. Hydrocortisoncreme. Het verzachtte vrij snel, het strakke gevoel verdween. Het is ook goed bij muggenbulten. Ik mocht het tubetje houden. Yvonne was hier met twee van haar zonen, Tim en Michell (die van het feestje). De jongens gingen vissen. Yvonne en ik zijn even naar de loppis in het dorp gegaan en naar het graf van haar ouders in Kyrktåsjö. Toch altijd weer een mooie rit. Ze had vaste planten uit haar tuin gegraven voor ons! Wel vijf verschillende en grote pollen. Gisteren grote plensen water gegeven in de vuilniszakken waar ze in zaten. Vanmorgen waren ze helemaal opgetrokken. Nog maar een plens en morgen plekjes zoeken. Vandaag kwam het er niet van. Peter zijn auto was klaar, de extra koplampen (verschijners) die je hier 's winters echt nodig hebt, zitten er nu op. Toen doorgereden naar Röåns möbler voor een bed voor de gäststuga. De bedden die we hebben zijn te breed voor die slaapkamer daar. Nu komen ze volgende week een bed van 140 breed brengen, een smalle 2-persoons dus. Het leuke bed dat we van Silvia & Marin meekregen is ook te groot. Niet erg, want nu komt dat hier beneden in de slaapkamer te staan (in het souterrain). Altijd handig als Peter problemen heeft met zijn been, dan is hij n.l. zo in de badkamer beneden. En het is ook fijn bij warm weer, want beneden is het dan heerlijk koel. Met de loppis gaat het ook nog steeds leuk. Vorige week verkocht ik een sexy nachthemd, ha, ha. Had ik al zeker 10 jaar en was van kunstzijde, twee lagen, de onderste laag langer, maar nog steeds kort, ha, ha en lila/blauwachtig. Ik had het nauwelijks gedragen en wil het ook in de toekomst niet, zit helemaal niet lekker. Laatst vond iemand het mooi, maar te klein. Ik zei dat het een nachthemd was. Ze zei dat ze er hier in de zomer wel zo mee op straat zouden lopen. Ik geloofde het niet............in een nachthemd toch niet zeker! Komt er een mevrouw uit Rörström (die al eerder dingen had gekocht) met haar dochter. Die heeft het nachthemd gekocht, en weet je waarvoor ?????? ...................... om aan te trekken op de bruiloft van de broer van haar man, ha, ha, ha. Ik zei dat het een nachthemd was, maar ze zei: "Nobody knows", en we hadden schik. Ze doet het echt, ha, ha. En ze is dik, het striemde helemaal in haar lijf. Ze kreeg hem amper over haar hoofd. Zou haar graag zie die dag, het lijkt Amerika wel. Kreeg van de week nog een leuke mail van Adrie en Stien met foto's over hoe Amerikanen gekleed gaan, lachen zeg! Wie interesse heeft zegt het maar, dan mail ik het door.
Maandag komen ze de onderkant van het huis bekleden en weer een ander komt "grus" brengen (is soort grind / fijngemaakte zwerfkeien) voor op het erf achter. Over dit later meer......